Ηπρώην ιδιωτική κλινική στο κτίριο που βρίσκεται στο κέντρο της Πάτρας και κατασκευάστηκε το 1970 άλλαξε όψη. Ένα νέο κτίριο δεσπόζει στην περιοχή με θέα το Ρωμαϊκό ιππόδρομο κι αποτελεί πλέον ένα αστικό συγκρότημα 50 φοιτητικών διαμερισμάτων με ποικίλους κοινόχρηστους χώρους.

Τους βασικούς άξονες σχεδιασμού των αρχιτεκτόνων της buerger katsota architects αποτέλεσαν η σχέση του κτηρίου με την πόλη, η βιωσιμότητα του κτηρίου σε σχέση με περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά χαρακτηριστικά, καθώς και η επίτευξη ευελιξίας στα διαμερίσματα.
Η μελέτη ανακατασκευής προσπάθησε να αντιμετωπίσει τρία βασικά θέματα:
• τη διεύρυνση του στενού «φαραγγιού» της οδού με την αποξήλωση των εξωστών,
• τη «συνδιαλλαγή» της νέας όψης με το γειτονικό νεοκλασικό μέσω της επιπεδότητας και μέσω της κλίμακας των δώδεκα ανοιγμάτων στους τρεις πρώτους ορόφους της και
• την ενεργοποίηση του ακάλυπτου με την πρόβλεψη κοινόχρηστων χώρων στη στάθμη του ισογείου και την αποξήλωση των συνεχόμενων εξωστών, προκειμένου να δημιουργηθούν εξώστες ή «γαλλικού τύπου» παράθυρα, που αναφέρονται σε κάθε διαμέρισμα ξεχωριστά.

Στη διευρυμένη πλέον οδό, τα 12 μεγάλα παράθυρα με τα μαύρα πλαίσια αλουμινίου, καδράρουν και αντανακλούν εικόνες της παλαιάς πόλης και του Παναχαϊκού όρους, ενώ τα ηλεκτροκίνητα σκιάδια καθ’ όλη τη διάρκεια της ημέρας μεταβάλλουν την όψη, προβάλλοντας πτυχές της καθημερινότητας των ενοίκων.

Στον ακάλυπτο οι εξώστες – θεωρεία και ο κοινόχρηστος χώρος για τους ενοίκους καταδεικνύουν τις δυνατότητες ενεργοποίησης των υπολειμματικών χώρων της ελληνικής πόλης. Οι ιδιαιτερότητες του προγράμματος απαίτησαν την αποξήλωση όλων των εσωτερικών πετασμάτων και στα οκτώ επίπεδα του κτιρίου, προκειμένου να επιτευχθεί μια “εκλογίκευση” της χωρικής οργάνωσης. Τα μεγέθη των διαμερισμάτων κυμαίνονται από 20 m2 έως 48 m2. Τυπολογικά, τα διαμερίσματα έχουν σχεδιασθεί ως “loft” με τρία ιδιαίτερα στοιχεία:
• έναν ανοικτό, ενιαίο χώρο διημέρευσης,
• ένα μεγάλο παράθυρο, “πλαίσιο” της θέας προς την πόλη,
• και ένα ενδιάμεσο πέτασμα μεταξύ του “ημι-δημόσιου”, κοινόχρηστου διαδρόμου και του “ιδιωτικού” χώρου διημέρευσης, στο οποίο εντάσσονται οι υγροί χώροι και οι χώροι αποθήκευσης.
Ένα στοιχείο που από το τοπογραφικό διαφοροποιούσε το υφιστάμενο κτίριο ήταν το εσωτερικό αίθριό του. Αυτός ο κατακόρυφος χώρος γίνεται ο κοινωνικός πυρήνας του κτιρίου, διά μέσου του οποίου πραγματοποιείται η πρόσβαση στα διαμερίσματα, ενώ παράλληλα διασφαλίζει τα βιοκλιματικά οφέλη ενός διαμπερούς αεριζόμενου χώρου, το φυσικό φωτισμό και μοναδική θέα από και προς τους άνω ορόφους.
Στο επίπεδο του υπογείου εκτεταμένοι κοινόχρηστοι χώροι συνάντησης, αποθήκευσης και πλυντηρίου ανταποκρίνονται στις ανάγκες των ενοίκων, ενισχύοντας επιπλέον τη μεταξύ τους κοινωνική συναναστροφή.


Σύμφωνα με τους Buerger Katsota Architects, η επιτυχία του εγχειρήματος καταδεικνύει ότι η επαναπροσέγγιση της πολυκατοικίας μπορεί να απαντήσει στις σύγχρονες απαιτήσεις για προσαρμοστικότητα και χωρική ευελιξία, αλλά και την κατοίκηση υψηλής πυκνότητας, χωρίς να επιβαρύνεται η ποιότητα ή η άνεση.


Source: https://www.buerger-katsota.com